Monday, 5 March 2012

5 March 2012

Hari mula berganti hari. Bicara bahasa tersemat di hati. Inilah topik yang akan diperkatan bermula pada hari ini. Bahasa yang indah cuma ada pada orang yang bertoleransi. Terkenang daku ketika jam 9 pagi tadi. Muncul seorang jejaka yang bekerja sebagai teknikal di kampus baru Universiti Pendidikan Sultan Idris. Penggunaan bahasa Melayu yang bercampur aduk dengan bahasa Inggeris tersemat di hati. Tambahan nada yang digunakan pula menimbulkan rasa kesabaran semakin merudum. Seolah-olah melepaskan marah akibat kepenatan.

Tepat jam 9 pagi iaitu ketika kelas penaksiran yang diajar oleh Dr. Idris telah berlakunya sedikit masalah teknikal. Tanpa melengahkan masa, Dr Idris menghubungi salah seorang pekerja teknikal untuk mengatasi masalah yang timbul. Selang beberapa minit muncul pekerja tersebut di hadapan kelas. Setelah diperiksa oleh beliau terhadap masalah yang berlaku, tersembullah perkataan-perkataan dari mulut beliau. Penggunaan bahasa yang digunakan oleh beliau tidak menunjukkan yang beliau merupakan penutur asli Melayu. Perkataan yang dikeluarkan daripada mulut beliau penuh dengan rojaknya. Antara perkataan yang mampu saya kesan antaranya ialah "you tekan up arrow". Masih banyak lagi penggunaan bahasa rojak yang digunakan beliau tetapi tidak mampu saya kesan secara terperinci.

Beginilah kehidupan manusia pada masa ini. Keutamaan terhadap penggunaan Bahasa dalam kalangan anggota masyarakat semakin ditolak ke tepi akibat kemodenan yang semakin memuncak di Malaysia.